تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر دانش و کنترل متابولیکی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: نقش برنامه های مناسب آموزشی در کنترل مطلوب بیماری دیابت شناخته شده است. همچنین توجه به آموزش خانواده بیماران دیابتی برای همکاری فعال در مراقبت و درمان از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تأثیر به کارگیری الگوی توانمندسازی خانواده محور بر دانش و کنترل متابولیکی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار، 103 بیمار دیابتی پس از انجام پیش آزمون با انجام تخصیص تصادفی به روش طبقه بندی بلوکی در دو گروه آزمون و کنترل وارد شدند. برای بررسی دانش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده نموده و شاخص hba 1 c به عنوان کنترل متابولیکی به کار گرفته شد. سپس مداخله براساس الگوی توانمندسازی خانواده محور جهت گروه آزمون اجرا و پس از سه ماه مجدداً بررسی دانش به کمک پرسشنامه انجام گرفته و مقادیر hba 1 c نیز اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss نسخه 16 و آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و تی زوجی استفاده شد. نتایج: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک با یکدیگر همگن بودند. بین نمره دانش و میزان hba 1 c قبل و بعد در گروه کنترل تفاوت معنادار وجود نداشت (05/0 p> ) اما در گروه آزمون این تفاوت معنادار بود. همچنین با آزمون تی مستقل بعد از مداخله، بین این دو گروه تفاوت معناداری در نمره دانش و میزان hba1c مشاهده گردید (05/0 p< ) . نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از آثار مثبت آموزش مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده محور در گروه مداخله در مقایسه با آموزش های رایج بود، لذا با توجه به نقش خانواده در سلامت بیماران، استفاده از این روش آموزشی به پرستاران و مسئولین مربوطه جهت کمک به کنترل متابولیکی بهینه در بیماری دیابت توصیه می شود.